-
1 passen
См. также в других словарях:
pasować jak wół do karety — {{/stl 13}}{{stl 7}} zupełnie nie pasować do czegoś, kogoś, być jaskrawo nieodpowiednim, nie na miejscu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ktoś pasuje do reszty zespołu jak wół do karety. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pasować jak pięść do nosa [oka] — {{/stl 13}}{{stl 33}} zupełnie nie pasować do czegoś, kogoś, być jaskrawo nieodpowiednim, niewłaściwym :{{/stl 33}}{{stl 10}}Skecz pasuje w programie jak pięść do nosa. Ktoś pasuje do reszty towarzystwa jak pięść do oka. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nie licować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk Ia, nie licowaćcuje (z czymś) {{/stl 8}}{{stl 7}} z dezaprobatą: nie pasować do czegoś, nie odpowiadać czemuś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Twoje zachowanie nie licuje z twoim wiekiem. Taka postawa nie licowała z… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pasować — I ndk IV, pasowaćsuję, pasowaćsujesz, pasowaćsuj, pasowaćował, pasowaćowany 1. «dostosowywać, zestawiać części tak, aby dobrze do siebie przylegały, przystawały; w technice: dobierać wymiary łączonych ze sobą elementów, aby zapewnić ich właściwą… … Słownik języka polskiego
pasować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, pasowaćsuję, pasowaćsuje {{/stl 8}}– spasować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w grze w karty: rezygnować z dalszego udziału w licytacji lub w grze… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
być — ndk jestem, jesteś, są, będę, będziesz, będą, bądź, był I w funkcji samodzielnej «zajmować pewne miejsce w rzeczywistości» 1. «mieć byt, istnieć, żyć» Cichy, jakby go nie było. Pomnik jest do dzisiaj. Nie było cię jeszcze na świecie. Był sobie… … Słownik języka polskiego
rozmijać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozmijać sięam się, rozmijać sięa się, rozmijać sięają się {{/stl 8}}– rozminąć się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, rozmijać sięnę się, rozmijać sięnie się, rozmijać sięmiń się, rozmijać sięnął się, rozmijać sięnęli … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kłócić — ndk VIa, kłócićcę, kłócićcisz, kłóć, kłócićcił, kłócićcony 1. «doprowadzać do kłótni, niezgody» Kłócić między sobą sąsiadów. 2. reg. «wstrząsać naczyniem z cieczą, powodując jej zmieszanie, gwałtownie mieszać» 3. przestarz. «wprowadzać… … Słownik języka polskiego
kłócić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} prowadzić gwałtowny spór podniesionym głosem, wszczynać, prowadzić kłótnię; spierać się, sprzeczać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kłócił się zawzięcie. Kłócił się o każdy szczegół.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gryźć się — I – ugryźć się {{/stl 13}}{{stl 7}} gryźć samego siebie, jakąś część swego ciała : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gryzł się w palce z bólu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}gryźć się II {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oko — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n IIa, lm M. oczy, D. oczu, N. oczami || oczyma {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} narząd wzroku : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niebieskie, zielone, piwne, brązowe oczy. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień